Նազենի Տէր Միքայէլեան։ ԶԱՐԹՕՆՔ

Արթնցէ՛ք Հայեր , արթնցէ՛ք ընդոստ

Հրգեհ կայ ,  հրդե՜հ,

Ձայնեցէք չորս դին

Մանկիկներ  կ՛այրին.

Մանկիկներ Հայուն, հայոց լեզուին հետ,

Խարոյկն է բարձր ու հագարթեւեան,

Օտար  աչքին  դէմ

Շարժանկարի սլատկեր մըն է լոկ

Տօնավաճառի բա՜րձր  շահաստան.

Տեսէ՛ք հաց կուտան  մեր աՆուան  փոխան,

Հայաստանն է լոկ  երկինքն  Յարութեան։

Վարդն  է Ռօզ դարձեր ու Յակոբը  Ժագ 

Օտար զոյգ թեւեր  գգուանքով համակ 

Փայլուն լոյսերու տակ մեզ կը տանին, 

Համբաւ եւ քսակ կը պարարտանան, 

Ուրացումն է լոկ նոր դարուն պաշտպան, 

Մեռի՛ր հայ  անուն, թո՛ղ ես բարձրանամ։

Անուշ հայրենիք, իմ լոյս Հայաստան 

Հասիր ըշտապով ու սա ծովամոյն 

Հայերուն տուր  լաստ 

Խոր գիտակցութեան 

Արագ շարժումը

Ելոյթը  հրաշք։

Նազենի Տէր Միքայէլեան, «Ոսկեմատեան» Փարիզ 1961, Imprimerie Araxe