Tuesday, September 30, 2014

Armenian Literary event in Toronto


Համազգայինի Գլաձոր մասնաճիւղի գրասէրներու խմբակի 27-րդ հաւաքին նիւթն էր Հայ Կին Գրողները Տարիներու Ընդմէջէն։ Ձեռնարկը ամսական հաւաքներու շարքին մաս կը կազմէ ուր ամեն ամիս երիտասարդ գրասէրներ իրենց նախասիրած գրողը կը ներկայացնեն։ Հաւաքը տեղի ունեցաւ 28 Սեպտեմբերին, Թորոնթոյի Հայ Կեդրոնի Յարութիւն Մանուկեան գրադարանին մէջ։ Մեղրի Մեսրոպեան, Մեղեդի Էթիեմեզեան, Արփի Ագըլեան, Մեղեդի Գալուստեան, Արեն Մնացականեան, Մուշեղ Գարագաշեան, Վարագ Պապեան ու Ռուբէն Ճանպազեան յաջորդաբար ներկայացուցին Սրբուհի Տիւսաբ, Զապէլ Ասատուր (Սիպիլ), Զապէլ Եսայեան, Սիլվա Կապուտիկեան, Մետաքսէ Պօղոսեան, Ալիսիա Կիրակոսեան, Վեհանոյշ Թեքեան եւ Լօլա Գունտաքճեան։ Հաւաքը վարեց Թամար Տօնապետեան Գուզուեան։ Աւարտին հանդիսավարը հրաւիրեց վերջերս գաղութս հաստատուած մանկական գիրքերու հեղինակ Զանի Շահինեան Մեսրոպեան. ան խօսք առաւ իր հրատարակած մատենաշարին մասին։ Ներկաները բարձր գնահատեցին տարուած աշխատանքն ու ներկայացումները։



Photo by Jack Kuzuian

Literary Quote: September 2014

....լեզուն չի՛ ներգաղթեր,
Զիս այստեղ հասկցող չկա՛յ.
Նամակները չեն հասնիր տեղ՝
Որքան ալ հասցէս հո՛ս ըլլայ:

Զուլալ Գազանճեան


Wednesday, September 24, 2014

Ռուբէն Խաժակ։ Խաղալի՞ք եմ միթէ


Խաղալի՞ք եմ միթէ,
Անզգամ մէկ ի՞ր.
Համոզուած ես որ չե՞մ զգար,
Եւ սիրտս քա՞ր է անկենդանի.
Կը կարծես որ այդքան հեշտ,
Կրնամ մոռնա՞լ ամէն ինչ.
Անտարբերութիւնդ իմ վերջս է,
Եւ ահա կը զգամ ոչինչ:


Թորոնթօ, Սեպտեմբեր 2014


PLAYTHING

Am I a plaything?
An object devoid of feelings?
Are you certain I cannot feel anything?
Do you really feel, that I can simply
Forget everything?  

Your indifference is my ending…
Therefore, I no longer 
Feel a thing!

……………… Rupen Khajag
Translated by Tatul Sonentz

Tuesday, September 23, 2014

Michael Stone: Day’s Start in Yerevan


The pavement is wet from the hose
The sun gets through the barriers
outer window, bars, inner window
The day’s potential is
the day’s being in
those morning hours
when the odd car fumes by
the neighbour’s dog barks,
a father upbraids a little girl,
and the made-up pretty girls
mince by on heels
too high for human feet.

Fall 2010

Monday, September 22, 2014

BANNED BOOKS WEEK 2014: September 21-27



Banned Books Week is an annual event celebrating the freedom to read. Typically held during the last week of September, it highlights the value of free and open access to information. Banned Books Week brings together the entire book community –- librarians, booksellers, publishers, journalists, teachers, and readers of all types –- in shared support of the freedom to seek and to express ideas, even those some consider unorthodox or unpopular.

For further information, please visit this link.

Կարօ Արմենեան։ կոպերուդ տակ տխրութիւնն է

կոպերուդ տակ տխրութիւնն է
չկրկնուող անուրջներուն
շշունչն անոր որ կը յառնէ
մահաքունէդ քու հնօրեայ
որ կը հպի ու նոյնհետայն
կը չքանայ ու կ՚անհետի
թողլով ետին համն այս աղու
մարմինէդ ներս այս անըզգայ

լերան ետին երկինք մը կայ
գետէն անդին երկիր մը նոր
կարօտի թևն այս կ՚երկարի
դէպի ոստանն իր նախահօր
նախահայրերդ անհետացան
մոռցնելով յետին սպին
եկան մարդեր հիմ փորեցին
քու հողերուդ պորտին վրայ
քու ջուրերդ փոխեցին հուն
ու լեցուցին ձորերդ ամէն
վերջին մատուռն ընկղմեցաւ
որպէս անյոյզ անյայտ եղեռն

քու մարմինդ հիմա կ՚ապրի
իր դժնդակ ու նոր կեանքով
կ՚ապրի առանց նախազգալու
առանց վճիտ գիտակցութեան
անարգաւանդ ապրումն ես դուն
քու բնոյթէդ ընդմիշտ խլուած
քու խորհուրդէդ լքուած ընդմիշտ
քու էութեամբ անընտանի
ափերուդ մէջ գիծեր կան դեռ
հետքեր կեանքի խորհրդաւոր
քեզ կը կանչեն ձայներ մեծղի
քեզ կը տանջեն վէրքեր բոսոր

եւ դուն կ՚ապրիս դուն միշտ կ՚ապրիս
առանց երբեք ընկրկելու
առանց երբեք յագենալու
առանց երբեք կամենալու
կ՚ապրիս գողուն ու զոյգ կեանքով
պարտաւորուած ամէն մէկուն
ու Պետրոսէն գողցած լումադ
վճար տալով քու Պօղոսիդ
յետոյ նորէն փոխ առնելով
տասնապատիկ հատուցելով
կ՚ապրիս յաւերժ անարգ կեանքով
գրաւ դրած քու ցնցոտիդ


կոպերուդ տակ յոգնութիւնն է
քու աներազ գոյակարգիդ
քու յուշերուդ ամուլ շղթան
քու յոյսերուդ մութ փակուղին
հեռուներէն կանցնի ճամբան
մեծահանդէս գինարբուքին
լսողութիւնն այս խժալուր
քեզ կը ձգէ ամէն անգամ
կը հաւատաս արշալոյսին
կը կախարդէ քեզ լուսընկան
յետոյ նորէն կը կծկուիս
կը յանձնուիս մահաքունիդ


Կարօ Արմենեան
Օգոստոս 25, 2013
Մըքլէյն







Sunday, September 21, 2014

Կարօ Արմենեան։ աւելի լոյս

աւելի լոյս
լոյս անխնայ
թող բոցկլտայ յետ միջօրէն
ականջ տուէք իր լուռ խանդին
թող մարմինն իր հրավառի
պարպէ կայծերն իր անօթէն
ծեր երեխան խօսի կրկին
կրակ ջամբէ իր խաւարէն
հրաբխի թող կուրծքերէն
խռովակոծ վերջին հիւլէն


դուն կ՚աղերսես ելքն անհնար
տիեզերքի խորթ ակօսէն
կ՚ուզես խլել յարդն ապիկար
հրդեհի տալ դաշտն այս մթար
հարթել ճամբադ հին քաոսէն
կոտորելով չափերն օտար
հանել ոտքի ազատորդին
ու սահմաններն այրել իսպառ


դուն կը տենչաս անցնիլ անդին
որմէ անդին չկայ եզերք
գտնել մէկ նոր ուրախութիւն
գոյութեան մէջ այս տանջահար
այս մերկ ու հում ու անկերպար
իրողութիւնն ընել սկիզբ
յետոյ կանգնիլ ու միս-մինակ
ճակատ պարզել քու ոսոխիդ


դուն կը կռուիս կեանքիդ համար
դուն կը մերժես տեղահանուիլ
դուն կը կերտես քաղաք մը նոր
հողին վրայ այս կամակոր
խաղատախտակն այս քստմնի
դուն շուռ կու տաս ամէն գիշեր
գրոհ կու տաս ամէն առտու
չարքերուն դէմ այս զեղծարար


աւելի լոյս
լոյս անուղղայ
յստականայ յետ միջօրէն
խաբէութիւնն այս փարատի
ապրինք անկուշտ առանց սուտի
ու շրթներով փարինք կեանքին
գրկենք խանդով մատաղատին
որ դուրս կու գայ քու արգանդէդ
արիւնլուայ ամէն անգամ


աւելի լոյս
ու դաժան լոյս
ու աններող ու խածան լոյս
թող խանձուի յետ միջօրէն
կրակ թափի իր երկնքէն
աստեղութիւնն ըլլայ դժոխք
բայց մաքրուի վերջին հիւլէն


Կարօ Արմենեան
Յունիս 28, 2013
Երևան






Saturday, September 20, 2014

Paloma Bienert Barberán: Héroe

« (…) Me encontraba entre una gente que (…) no se regía por los relojes de las estaciones de tren y las oficinas, sino por un reloj solar (…)». “Seván”. Viaje a Armenia. Ósip  Mandelstam
 « Cuando emprendas tu viaje a Itaca (…) debes pedir que sea largo (…)». “Itaca”. Constantinos Kavafis
                                          
       Cuando aparece el héroe en nuestras vidas
       llega un susurro a la tierra , desde Eriván, antigua Erebuni…
el impulso es navegar contra los límites:
« Ven, ¿quieres acompañarme a Itaca la bella? ».

Cuando aparece el héroe en nuestras vidas
los frutos amargos y dulces que nos dejaron los poetas
celebran su cumpleaños en nuestras mesas.

Cuando creemos, cuando la compasión y la justicia se besan
reparamos con hilo de plata las ofensas
y el trece deshace su crisálida desde la estratosfera
para lanzar frases de espuma,
cometas que inundan con milagros azules
nuestras pálidas arenas:
«En cada hombre
se vuelve a ordenar la materia
aunque él no lo sepa,

    pues le guían soles nuevos ».

Paloma Bienert Barberán
Santander, España


I found myself among people, renowned for their teeming activity, 
who nevertheless told time not by the railroad station or the office clock, 
but by the sundial, such as the one I saw among the ruins of Zvartnots...
Sevan, Journey to Armenia, Ósip  Mandelstam. Translated by Sidney Monas

As you set out for Ithaca 
hope the voyage is a long one,
full of adventure, full of discovery.
Ithaca. Constantinos Kavafy
When the hero comes into our lives
he brings a whisper to the Earth from Erevan, ancient Erebuni…
the impulse is to sail against boundaries:
“Come, won’t you accompany me to beautiful Ithaca?”

When the hero comes into our lives
the bitter and sweet fruits left by the poets
celebrate their birthdays at our tables.

With faith, when compassion and justice join lips
silver threads make amends for the injustice
and “number thirteen” undoes its chrysalis from the stratosphere
launching sentences of sea foam

like fireballs of blue miracles inundating our pale sands,

“Every man
returns to sort out the things
 which although he may not know it,
guides him to new suns.”