ԾՈՎԻԿ ԿԱՐԱՊԵՏԵԱՆ։ Պարը
Կեանքի պարը պարեցի,
ձեռքերս էին հայկական նազանքով,
հայեացքս հպարտ ուղղուած դէպի վեր,
ժպիտ մը գծուած՝ զեղչուած, իսկ աչքերս արցունքով խեղդուած.
ոտքերս մերթ արեւելեան, մերթ արեւմտեան, շուարած.
հոգիս օտար էր այս պարին,
գաղթականին ճանկռտուած պարն էր պարեցի:
Տեն Հաակ
Լոյս տեսած Հայրէնիք շաբաթաթերթին մէջ 9 Դեկտ 2015
Պոստոն ԱՄՆ
No comments:
Post a Comment