Գառնիկ Սարգսյան։ Մի թող խեղճանամ
Ես իմ բոլոր-բոլոր ապրումները շիտակել եմ
և քո առաջ պարզ եմ ինչպես որ կամ:
Ես իմ անցած ուղու
գալիք խաչմերուկները ծռել,
դեպի քեզ եմ թեքել,
Որ դու ինձ հետ իմը լինես,
ոչ թե լինես մոտս ու քեզ չզգամ:
Ես այսպիսինն եմ.
մի քիչ բոբիկ
ու զգում եմ հողի խնավությունն անգամ,
Գուցե շատ դեպքերում ճանապարհը հարթ է,
Կոշտուկներն են անցած ճանապարհիս
ինձ ցավ տալիս,
Բայց ես քո առաջ կրծքաբաց եմ,
ուր ոչ մի գլուխ չեմ թողել ննջի...
Ես քո առաջ կանգնած
ու ճակատով էլ եմ ժպտում քեզ
Ու պատրաստ եմ փոշի սարքել,
քամուն տալ վաստակներս էլ,
Միայն դու քեզ ազատ
ու ինձնով դու քեզ զգաս...
Ես այսպեսինն եմ. բոլորանվեր քո լինելուն,
Եվ ուզում եմ ձեռքիս նման դու էլ իմը լինես այնպես,
Որ երբ ուզեմ աչքերս տրորել,
հապաղումը չզգամ...
03.06.2009
Գառնիկ Արունց Սարգսյան
Ես ծնվածս օրվանից Գառնիկ Սարգսյանն եմ:
Վկան` տողերս ու Դուք:
Ես բանարար եմ կամ բանարարող,
Բայց բանարարությամբ դեռ չեմ կարողանում հացս վաստակել:
Գրելը չեմ սկսել ոչ վաղ, ոչ էլ հասուն տարիքից.
Ես պարզապես շարունակող եմ,
Որովհետև սկիզբն ունի վերջ, իսկ ինձնից հետո
Ինձ էլ են շարունակելու...
Ծնվել եմ 1981 թվին Երևանում:
No comments:
Post a Comment