Friday, June 13, 2014

2014 - midyear report

The 8th anniversary of the Armenian Poetry Project was a quiet celebration, just prior to the announcement of winners of the fourth annual Arthur Halvajian Memorial poetry writing competition. We are grateful to our competition's sponsor, the Armenian Students' Association and its board members, and, our poetry judges.

To date, APP has received over 517,000 unique hits and 29,500audio downloads since its debut in May 2006. In addition to our readers, there are over 177 Blogger, 350 RSS and 100 Twitter followers.

Readership, averaging 42% from Armenia, is from over 100 countries where the lonely and the curious reach out to poetry TM.

Heartfelt thanks:

To you, our Readers -- you make it all possible. Your constant encouragement motivates the authors, the translators and the teachers.

To Peter Balakian, James Baloian, Sarkis Vahaken, Jean Assadour, Alan Whitehorn, Arpine Konyalian Grenier, Diana Der-Hovanessian, Aram Ketenjian, Panos Jeranian and William Michaelian (HG!) who sent their books and notes.

To Aram Saroyan, Gregory Djanikian, Michael Casey, Sotère Torregian, Lorne Shirinian, Raffi Setian, Lory Bedikian of Poetry Matters, Nancy Kricorian, Esther Heboyan, Keith Garebian, Nora Nadjarian, Nancy Agabian of GARTAL, Jim Erkiletian, Michael Akillian, Mark Gavoor, Garo Armenian and other contemporary authors for their permission to post their poems.

To Dr. Levon Avdoyan, at Library of Congress, for his assistance in researching books,
To Prof. Theo M Van Lint for his scholarship and help in acquiring texts,
To Nvair Kadian Beylerian for the use of her grandfather Anoush Krikorian's library,
To Zachary Jean Chartkoff for his contribution of books to the ever expanding APP library,
To Artsvi Bakhchinyan and Vartan Matiossian for their scholarship and translations,
To Prof. Dora Sakayan for her translations of Paruyr Sevak and her enthusiasm,
To Prof. Valentina Calzolari for her translations published in the series Patrimoine littéraire J.-C. POLET (éd.),
To L.A.'s Zephyr Poets --Tina Demirdjian, Armine Iknadossian, Shahé Mankerian and Alene Terzian); Karen Karslyan, and Ara Shirinyan, for their support and partication in readings,
To Albert Kaprielian for his aid in getting documents on Canadian-Armenian poet Sha[u]nt Basmajian,
To Sako Arian for his contribution of books,
To Per Wik who introduced his grandfather Harout Kosdantyan and his work,
To Gagik Batikian for his love and sharing of Istanbul's contemporary Armenian poets,
To Elizabeth Grigorian for her assistance at the Glendale Public Library.
To Catherine Fletcher and the editorial staff at Rattapallax for devoting a special feature on post-Genocide Armenian Poetry. 

To the judges of the 1st-4th Arthur Halvajian Memorial poetry writing competition: Garen Kazanc, Christopher Janigian; Lisa Whitten, Silva Ajamian, Dr. Rachel Goshgarian, Father Mesrob Lakissian and Alice Movsesian.

To Louise Kiffer of France and Sylvie M. Miller of U.K. for their translations of poems into French, and Tatul Sonentz-Papazian for this translations into Armenian, French and English.

To the budding poets who send me emails and who participated in the 1st, 2nd and 3rd anniversary Poetry Blasts, and APP's poetry writing competition.

To the volunteer readers who contributed their voices to 19th - 21st century authors.

To the staff at Horizon Weekly's Literary Supplement (Montréal); the Aztag Daily's Literary and Arts Supplement (Beirut); the New York Public Library (Humanities Research); the Glendale Public Library; the Zohrab Center (New York); the Armenian Prelacy (New York); the AGBU's Bibliothèque Nubar (Paris); and, the Librairie Samuélian (Paris).


Lola Koundakjian
Curator and Producer of The Armenian Poetry Project
ArmenianPoetryProject[at]gmail[dot]com

Thursday, June 12, 2014

Իրմա Աճէմեան: Կ՚ԱՆՁՐԵՒԷ


Կայծակները ուղեղիս մէջ փայլ կ՚արձակեն մանկութեան
Որոտում մը ատկէ յետոյ կը ծաւալի ամէն կողմ
Պատանութեան միապաղաղ զով ջուրերը կը տեսնեմ
Կը փնտռեմ այն քարերը կոխկռտուած տարիներ
Կը խարխափեմ այն դռները որոնց ետեւ ծներ եմ
Սիրտս կ՚իյնայ կը փշրուի իւրաքանչիւր մայթի քով
Հին օրերը ժպիտ կ՚ըլլան արցունքոտած այտերէ
Որոտումի՝ լաւ որ յաճախ՝ ձայնը ինծի չի հասնիր
Ու ես կ՚երթամ նոր փողոցներ որոնք երբեք իմս չեն...


22.7.1973

Wednesday, June 11, 2014

Իրմա Աճէմեան: ՄՇՈՒՇԻՆ ՄԷՋ

Օրեր կ՚անցնին դարձեալ ինծի՝

դարձեալ ինծի նոյն, անտարբեր
ցուրտը սիրտս, ցուրտը միսս
կը պարուրէ չեմ գիտեր երբ
դուն քու սիրով
եթէ գաս ներս
դարձեալ ինծի, դարձեալ ես զիս
ու ահաւոր, անդրդուելի
լերկ կեանքին հետ...

Չեմ գիտեր երբ, չեմ գիտեր ուր եւ կամ որմէ
կը հեռանամ ու կը փախչիմ
կու գամ օտար լուռ, ձեռնածալ
կորաքամակ կամ ծնրադիր
քու դէմդ երբ
քու դէմդ միշտ
կը նահանջեմ չեմ գիտեր երբ
չեմ գիտեր ուր եւ որքան օր
եւ աշխարհի մրրկայոյզ ձմեռուան դէմ
կը խարխափեմ ու ղօղանջներ
աչքերէս ներս եւ ուղեղիս բջիջներէն
կաթիլ կաթիլ, ծուէն ծուէն
վեր կը կանգնին:

Յոյսս քեզի, չեմ գիտեր երբ եւ կամ որու
բարեւ բերեմ հեռուներէն,
կամ տարիներ քեզմով լեցուն,
քնար կեանքի, տաւիղ անզէն,
կամ ես դարձեալ այս ամբոխէն,
այս ամբոխէն անգիտակից
միջակէտի չափ աննշմար
պատառ պատառ կը հեռանամ,
կը կորնչիմ, կը պզտիկնամ
կեանքին ետեւ, մշուշին մէջ:


22.1.1969

Tuesday, June 10, 2014

Lory Bedikian reading from her book

Click to hear Lory Bedikian introducing her work and reading from her book.

Lory Bedikian: Prayer for My Immigrant Relatives

While they wait in long lines, legs shifting,
fingers growing tired of holding handrails,
pages of paperwork, give them patience.
Help them to recall the cobalt Mediterranean
or the green valleys full of vineyards and sheep.
When peoples’ words resemble the buzz
of beehives, help them to hear the music
of home, sung from balconies overflowing
with woven rugs and bundled vegetables.
At night, when the worry beads are held
in one palm and a cigarette lit in the other,
give them the memory of their first step
onto solid land, after much ocean, air and clouds,
remind them of the phone call back home saying,
We arrived. Yes, thank God we made it, we are here.

Monday, June 09, 2014

Lory Bedikian: Father Picking Grapes, Armenia, 1997

We watch from the Moscovich
as he steps into the ditch,
our driver begging him to hurry.

These grapes are from Hayasdan
he says, as he steps up to the car,
plucks one for each of us.

Let the owner complain. Let him
knock me down. I have waited
my entire life to pick these grapes.

He sings a familiar, dark cluster
of notes in the dry October air.
The hills, now camels at dusk, stare

at swallows swimming above,
look to the dusty road
that meets the horizon. As if someone

approaches, he listens, almost
waits for a relation, long lost,
to walk toward this remote village,

to find him here with his palms full of harvest,
full of vines that have waited for his return.

Sunday, June 08, 2014

Անդան Էօզէր: ՍԻՐԱՀԱՐԸ


կարկինին սուր ծայրը
մխրճուած ուղեղիս մէջ
միւս ծայրը ըսես
անցաւ նորէն ձեր տունէն
ու շրջանակը բոլորեց
ու շրջանակը բոլորեց...


THE LOVER
 
The sharp point
of the compass
stuck in my brains
while the other end
passed once  again
by your house
completing the circle
and completed
the circle…
 
…….. Antan Özer
Translated by
Tatul Sonentz 

Saturday, June 07, 2014

Անդան Էօզէր: 20.10.1974

առանց քաղաքական պսակի

առանց եկեղեցական արարողութեան
առանց սոթտուելու
առանց փետուելու
եւ
առանց ըսի - ըսաւի
գտած էր ճամբան
կեանքի ընկեր գտնելու -
խճողուած ժամերու
օթօպիւս կը նստէր......


Անդան Էօզէր
ԱՌԱՆՁՆՈՒԹԻՒՆ հատորէն
Իսթանպուլ 1974



Without civil matrimony
with no church ceremony
without too much fussing
with no special grooming
and
without any ‘I say-you say’
he had discovered the way
to find daily company –
on most crowded hours
he took a ride on the subway…

…………………… Andan Ozer

Translated by Tatul Sonentz

Friday, June 06, 2014

Անդան Էօզէր: Երբեմն Աչք - Լեզու

Իտալիոյ մէջ քաղաք մը
- Միլանօ -
Միլանոյի մէջ պողոտայ մը
- Վիա Թօրինօ -
Վիա Թորինոյի մայթերուն վրայ
ես
առանձին
գիշերուան ժամը չեմ գիտեր քանիին
կը դեգերիմ տակաւին
վեր վար - վար վեր...
մարդիկ
ճիշդ ինծի պէս
զոյգ մը ականջ
զոյգ մը աչք
հատ մը քիթ
հատ մը բերան
բայց
ինչ կ'ըսեմ - չեն հասկնար
ինչ կ'ըսեն - չեմ հասկնար
անկիւնը
կին մըն է կեցած
առանձին
աչքս
աչքին կը նայի
աչքը
աչքիս կը նայի
կը հասկնամ
կը հասկնայ
կը քալենք...


At Times Eye-Tongue
A city in Italy
--Milan
an avenue in Milan
--Via Torino
on the sidewalks of Via Torino
me
alone
I don’t know what time of the night
I still stroll
up and down—down and up…
people
just like me
a pair of ears
a pair of eyes
one nose
one mouth
but
whatever I say – no response
whatever I say – no response
at the corner
a woman stands
alone
my eye
gazes at hers
her eye
gazes at mine
I respond
She responds
We walk…
………………………. Antan Özer
Translated by Tatul Sonentz

Thursday, June 05, 2014

Անդան Էօզէր: ՀՈԳՈՒ ՀՐՈՒՇԱԿ




Աբգարին հոգւոյն
Հրուշակ բաժնեցին
Դուռ դրացիին
Անունը հարցուցին իրարու
Իւղը կարա՞՞գ էր թէ մարկարին. . .

Wednesday, June 04, 2014

Անդան Էօզէր: ԲԵՌՆԱԿԻՐԻՆ ՄԱՀԸ


Չեմ գիտեր որքան տարի
Անոր-ասոր
Գոյքերը կրեց
Սնտուկները կրեց:
Եւ
օր մը միայն


իր սնտուկը կրեցին-:


I don’t know how many years
he carried the loads
carried the trunks
of this and that one
and
just one day
They Carried His Casket
 
…………………. Antan Özer
Translated by Tatul Sonents

Ծանօթանանք՝ պոլսահայ բանաստեղծ Անդան Էօզէր-ին

Անդան Էօզէր

(1927-1994)

Անդան Էօզէր ծնած է Պոլիս, 1927ին: Նախնական ուսումը ստացած է Գատըգիւղի Տիպար Կրթարանը (Սուլթանեան), անկէ վերջ յաճախած է Գատըգիւղի Առաջնային վարժարանը, ապա՝ Հայտարփաշայի լիսէն: Վկայուած է Իսթանպուլի Առեւտրական աքատէմիէն: Կը զբաղէր թրծաշաղախի (cement) վաճառականութեամբ: Ամուսնացած էր, ունէր երկու զաւակ: Մահկանացուն կնքած է 30 Նոյեմբեր 1994ին, թաղուած է Շիշլիի Հայոց գերեզմաննոցը:

Գրելու սկսած է 1940էն: Իր առաջին «Սառնարան» Թրքերէն թատերակը բեմադրուեր է Պոլսոյ քաղաքային թատրոնի եւ Իսթանպուլ Ռէտիոյի կողմէն: 1953ին հրապարակած է իր առաջին բանաստեղծական հատորը՝ «Այսպէս»: 1984ին կը հրապարակէ «Առանձնութիւն» բանաստեղծական եւ «Ծածուկ Իրականութիւններ» պատմուածքներու հատորները:

Saturday, May 31, 2014

Literary Quote for May 2014



Իմ կղզիէս իր կղզին կ՛երթամ նորէն յամրօրօր:

ՄԱՏԹԷՈՍ ԶԱՐԻՖԵԱՆ, «Դէպի Սէր»

Friday, May 30, 2014

ԼԵՒՈՆ ԱՆԱՆՅԱՆ: ԻՄ ՄԱՆԿՈՒԹՅԱՆ ԱՆՏԱՌՈՒՄ

Կանգնած, դրախտի տեղ,
կալվածքներում փշի՝
Կարկատում եմ մռայլ
ծվենները հուշիս։
Իմ կուսական անտառ,
իմ կուսաթափ անտառ,
Ի՛նչ սեւ ձեռք է թողել
քեզ թլվատ ու անծառ։
Ի՛նչ սամում է անցել,
ի՛նչ կացնահար խորշակ,
Քանի՜ ճյուղ է զոհվել
անսիրտ սղոցի տակ։
Ոգիները կաղնու
թափառում են անճար,
Քաջքերը պար են բռնել
խենեշ ու մոլագար։
Թիթեռը ու՞ր իջնի, –
գոնե անկյուն մի զով, –
Առուն շունչն է փչում
օձի թունոտ լեզվով։
Բնությունը թոշնում,
լքում է մեզ հավետ,
Պոեզիան է մեռնում
վերջին լորենու հետ։
Փերեզակներ անկուշտ,
հերի՛ք լափեք դուք զեխ, –
Չորս տախտակն է ձերը,
ժանգոտ մի քանի մեխ։

Thursday, May 29, 2014

Վահան Թէքէեան: ՀԱՇՈՒԵՅԱՐԴԱՐ

Հաշուեյարդար. ի՜նչ մնաց. կեանքէն ինծի ի՞նչ մնաց.
Ինչ որ տուի ուրիշին. տարօրինա՜կ, ա՛յն մնաց.
Խանդաղատանք մը ծածուկ, օրհնութիւններ անիմաց,
Երբեմն հատնումը սրտիս ու մերթ արցունք մը անձայն...:

Ինչ որ գնաց ուրիշին՝ վերադարձաւ անուշցած
Ու զօրացած՝ հոգիիս մէջ մնալու յաւիտեան.
Ինչ որ տարաւ Սէրն ինծմէ՝ չկորսնցուց զայն Աստուած,
Տուաւ ինձ ետ ու ըրաւ կեանքս անով միշտ բուրեան...:

Եւ այժմ, ո՛վ Տէր, հակառակ իմ տանջանքիս, հակառակ
Ինծի համար սա՛ չորցած երջանկութեան աղբիւրին.
Հին գինիով յորդաբուխ ես կ'արբենա՜մ տակաւին...:

Ու չեմ ըսեր «ի՞նչ մնաց...»: Ի՞նչ մնաց հողին տակ
Եղէգներէն դիւրաթէք, կաղնիներէն հաստաբուն,
Արեւն ըմպած ըլլալու մխիթարանքը անհուն:

Wednesday, May 28, 2014

Michael Casey: Hoa Binh

August thirty-first
Stanley was all excited 
She just made eighteen
And got to vote 
For the first time 
There were sixteen slates 
To vote for 
In Vietnam that year 
And every slate's poster 
Said that 
That slate 
Wanted Hoa Binh
From voting 
She came back to me 
All excited 
Casee 
I vote for Hoa Binh 
That's nice, Stanley 
I did too 
Back in Hoa Ky 
I hope your vote counts


Tuesday, May 27, 2014

Michael Casey: BLUE DOT SIGN


she was walking down Bridge Street
to the Blue Dot
buy a half pound
for Sister Vincent Ferrer’s
Saint Patrick’s Day gift
box of candy
she was already in the car
when she told me that
or I wouldn’t have offered her
a ride in my pink cadillac
for Sister Vincent Ferrer?
Sister Vincent not my favorite person
Sister Vincent an Irishman?
you must have to be kidding me
but my passenger, Sister James, asks me
 Albert, how’d you get
 the money for such a nice car
like I stole it
  well I stall
  it is something like a secret, Sister
  you have to be discreet
  wouldn’t spread this around
  promise you won’t tell anyone, Sister?
  y’af to keep this quiet
  I mean this is like confessional, you know
  you won’t tell anybody? promise, right?
so she promises silence
as she gets out of the car
and I says
  Sister
  I rob banks
and she starts crossing herself
really really fast
looking up to heaven
after every sign
.
—Michael Casey (c) 2011

Michael Casey is the author of several books of poetry, including “Obscenities,” “Millrat,” and “Million Dollar Hole.” In 1972, he won the prestigious Yale Younger Poets Award for his book “Obscenities,” now considered a classic volume of both Vietnam War literature and war poetry of all time. His poems have appeared in the New York Times, Rolling Stone, The Nation, and many literary journals. A Lowell native, he graduated from Lowell High School and UMass Lowell (then-Lowell Technological Institute), and SUNY Buffalo (MFA in Creative Writing). He lives in the Merrimack Valley.

Monday, May 26, 2014

Նորա Պարութճեան: [Սիրտս կ’ուզէ յանցանք գործել]

Սիրտս կ’ուզէ յանցանք  գործել.
ա՜լ կ’ամչնամ,
50 տարիս լրացաւ,
դեռ՝ քաջերու զաւեշտով  փախուստ կու տամ
կախարդանքի ծուղակէն։

Իյնայի սանկ թաւալգլոր
խաւաքարտէ տարիքէս
նենգութեան մէջ շշուկին անցեալի մերկ ծառերու,
խառնէր սիրտս ու
արտաքսէր՝  կոկորդէս  վար դիւրին սահած
 ախորժալի պատառները վիթամինով համովցած։

Չարութիւնը աղբակոյտի վերածուած
 խցանուեր  է ներսիդիս
ու թոյլ չի տար որ ներեմ
ոտքիս տակ օձերու պէս գալարուող
մահէն անգամ մերժուած լեզուներու թունաւոր։
Պարտէզիս մէջ պէթոնէ
վարդ ու տատասկ փուշեր չունին այլեւս։
Կարծրութիւնը խեղճացած
իր յօրինած հովերուն խաղը միայն կը փչէ։

Սիրտս կ’ուզէ մուտք գործել
դուռ պատուհան ու պատնէշ  դեռ չիմացող աշխարհը,
ճամբաներու գաղափարը չհաստատած գետինը
քալեմ մէյ մը,
մէկը ինծի բարեւ տայ առանց պատճառ փնտռելու,
ուրկէ գալս հարցնէ առանց յետոյ-ն քակելու,
չնայիմ ոչ ետ ոչ առաջ,
ձեռքէն բռնեմ ձեռքէս սահող
սա անծանօթ  Ներկային
ու համբոյր մը դրոշմեմ իր ճակատին դառնացած,
ըսեմ իրեն՝ հազար անգամ ներողութիւն,
կը փնտռէի,  յուսամ շատ չեմ ուշացած։






Sunday, May 25, 2014

Նորա Պարութճեան: ՄԱՀՈՒԱՆ

Թեթեւ Տրամադրութեամբ եւ ազնիւ  զգացումներով

Ընդունեցի,
եւ ով զարմանք
ատեն ատեն սիրեցի։
Կը կարծէի թէ տգեղ էր
ու մանաւանդ սարսափելի,
չէէէ, եղան պահեր, երբ իսկապէս
թեւերս բաց դէպի իրեն վազեցի,
բայց ինք էր որ զիս մերժեց
զիս ետ մղեց տարածութիւն պահելով մեր միջեւ։

Տակաւին զիս չէ համբուրած,
ոչ ալ ձեռքս է բռնած,
միջնորդներով նամակները կը ղրկէ.
ամէն անգամ ստանալուս
սրտաշարժ մը կը ստեղծէ։
Կը խոստանայ՝
օր մ’անպայման պիտի գայ
ու զիս տանի,
զիս տանի,
տանի հեռու այն տեղը
որ տագնապի պահերուս
մօտիկ ըլլալ կը թուի,
ուր մէկ ցատքով հասնիլը՝
երկվայրկեանի կը նայի։

Վախազդեցիկ իր դէմքը
 թիւր է
կեղծ լուրջերու տեսքին պէս.
ես՝ անձնապէս
սեւը  սեւ, ճերմակը  ճերմակ տեսնելէս ետք
իրմէ աւելի բարի մէկու չեմ հանդիպած.
շատ  կ’ուզէի՝ շունչս շունչին
աչքս աչքին
ունկնդրել կեանքիս վերջին մեղեդին։





Friday, May 23, 2014

Էդվարդ Միլիտոնյան: ԱԼԵՔՍԱՆԴՐ ՄԱԿԵԴՈՆԱՑԻ

Հնդկական օվկիանոսի ափին արտասվում էր
Ալեքսանդր Մակեդոնացին,
Նա չէր տեսնում ցամաք, որ կարող է նվաճել։
Նա չէր կարող ջուրը գրավել,
Ջուրը վազում էր մատների արանքով,
Մտքի մաղի մեջ չէր մնում օվկիանոսը։
Ամեն ինչ նվաճելու համար պիտի մահանալ։
Եւ կնքեց մահկանացուն արագ
Եւ զմռսած ծրարն ուղարկեց մեզ,
Որ չենք կարողանում բացել
Այս էլ քանի դար։
Եւ արտասվում ենք նրա պես,

Նրա արցունքներով։

Thursday, May 22, 2014

Էդվարդ Միլիտոնյան: ՑԻՑԵՐՈՆԻ ՁԱՅՆԸ


Ոչ ոք չի կարողանում կտրել
Ցիցերոնի ձայնը:
Նրա բերանին բարձեր են դնում,
Փակում են լաբիրինթոսում,
Ավազե պարկերով են ծածկում,
Ատոմային թափոնների գերեզման են նետում,
Եւ էլի ճար չկա:
Պատմության խորքից լսվում է նրա ձայնը՝
Օ, ժամանակներ, օ, բարքեր,

Օ, մարդիկ:


CICERO’S VOICE
 
No one is able to smother
Cicero’s voice.
They cover his mouth with pillows,
They cast him in a labyrinth,
They cover him with sandbags,
They bury him in nuclear dumps,
To no avail.
From the depths of history, his voice wails --
O, tempore, o, mores,
 
O, mortals!
 
……………………….. Edward Militonian

Translated by Tatul Sonentz

Wednesday, May 21, 2014

Էդվարդ Միլիտոնյան: Կեսարի Հարցը

Դաշույնների սայրերին՝ պարտված դրոշի պես
Ծվատվում էր
Կեսարի մարմինը:
Նրա վրա իրենց ստորակետը,
Բազմակետը եւ, վերջապես, վերջակետն էին դրել
Ընկերներն ու ծպտյալ թշնամիները:
Հարցը՝ եւ դո՞ւ, Բրուտոս,
Ոչ մի պատասխան չստացավ:
Պատմությունն համառ երեխայի պես կրկնում է՝

Եւ դո՞ւ, Բրուտոս, եւ դո՞ւ, Պողոս, եւ դո՞ւ, Պետրոս


Էդվարդ Միլիտոնյան (1952- )


CAESAR’S QUEST

Like a routed flag trashed at the tip of daggers
Fell tattered
Caesar’s body.
On it, his comrades
And covert enemies had traced
Their comma, ellipses and, finally, period.
To his quest, “Et tu, Brute?”
He received no answer.
History repeats, like an obstinate youngster –
 
And you, Brutus? And you, Paul? And you, Peter…?
 
……………………………….. Edward Militonian

Translated by Tatul Sonentz

Monday, May 19, 2014

Հրաչյա Սարուխան։ [Ներեցե՛ք ինձ]

Ներեցե՛ք ինձ,
Ազնիվ, խստաբարո սրբե՛ր,
Ռոսլին ու Գրեկո, ու Ռաֆայել,
Հանդգնում եմ
Ահա՛
Արտասուքով սրբել
Երանգների փոշին ու հոգուս մեջ պահել:
Մատներս արտասվում են կորցրածի համար:
Սարսափելի ծանր է այս լքումը:
Լեոնարդոն թեեւ իմ հոգին է համակ,
Նարեկացին սակայն ինձ ձգում է...

Ընդունե՜ք ինձ,
Դանթե, ու Լորկա, ու Չարենց,
Ու մկրտեք ի՛նձ էլ հեղուկով սուրբ...
Իմ հոգեւոր կյանքում ինչ վրձինը չարեց՝
Իմ գրիչը կանի

Հմուտ ու նուրբ:

Forgive Me

Forgive me
Gentle, stern saints,
Roslin, Greco and Raphael,
For my daring
Thus
To erase with tears
The dust of hues and hide in my soul.
My fingers sob for what is lost.
This desertion is horribly heavy.
Although Leonardo is my entire soul,
Narekatsi is casting me aside…
 
Take me in your stride,
Dante, Lorca and Charents,
And christen me with holy liquid…
What my brush did not do in my pious life,
My pen shall render –
 
Skilled and slender.
 
 
…………………… Hrachia Saroukhan

Translated by Tatul Sonentz

Saturday, May 17, 2014

Հրաչյա Սարուխան։Էլէգիա Չորս Ձայնի, Դաշնամուրի եւ Թավջութակի համար

Չգնամ, չանրջեմ դաշտերում.
ճերմակ եմ՝ կանաչը չըողբա...
Հեւասիրտ չշրջեմ դաշտերում,–
Դաշտերում ցոլցլանք ու ցող կա։

Չգնամ, չանրջեմ դաշտերում,
ճերմակ եմ՝ կարմիրը չըողբա...
Խեւասիրտ չշրջեմ դաշտերում,–
Դաշտերում շոգ շշուկ ու շող կա։

Չգնամ, չանրջեմ դաշտերում,
ճերմակ եմ՝ դեղինը չըողբա...
Դեւասիրտ չշրջեմ դաշտերում,–
Դաշտերում դալկություն ու դող կա։

Չգնամ, չանրջեմ դաշտերում,
ճերմակ եմ՝ ճերմակը չըողբա...
Սեւասիրտ չշրջեմ դաշտերում,–

Դաշտերում հողածին ու հող կա։

Hrachya Saroukhan: 
ELEGY FOR FOUR SOUNDS, PIANO AND VIOLONCELLO

I wouldn’t like to go and dream in the field.
I’m white, I don’t want to lament the green.
With sad heart I wouldn’t like to walk in the fields -
There is glow and dew in the fields.

I wouldn’t like to go and dream in the fields,
I’m white, I don’t want to lament the red.
With a creasy heart, I wouldn’t like to walkin the fields,
There is ray and rumor in the fields.

I wouldn’t like to go and dream in the fields,
I’m white, I don’t want to lament the yellow;
With devil heart I wouldn’t like to walk in the fields,
There is shiver and pallor in the fields.

I wouldn’t like to go and dream in the fields,
I’m white I don’t want the white to lament
With a sinful heart, I wouldn’t like to walk in the fields,
There is no snow on the black soil in the fields.

 Translated by Christine Kocharyan

Friday, May 16, 2014

Linda Pastan: Mosaic

1. THE SACRIFICE

On this tile
the knife
like a sickle-moon hangs
in the painted air
as if it had learned a dance
of its own,
the way the boy has   
among the vivid   
breakable flowers,   
the way Abraham has   
among the boulders,   
his two feet heavy   
as stones.


2. NEAR SINAI

God's hand here
is the size of a tiny cloud,   
and the wordless tablets   
he holds out
curve like the temple doors.   
Moses, reaching up
must see on their empty surface   
laws chiseled in his mind   
by the persistent wind   
of the desert, by wind   
in the bulrushes.


3. THE FLIGHT INTO EGYPT

We know by the halos   
that circle these heads   
like rings around planets   
that the small donkey
has carried his burden   
away from the thunder   
of the Old Testament   
into the lightning
of the New.


4. AT THE ARMENIAN TILE SHOP

Under the bright glazes   
Esau watches Jacob,   
Cain watches Abel.
With the same heavy eyes
the tilemaker's Arab assistant   
watches me,
all of us wondering   
why for every pair   
there is just one   
blessing.
Share this text ...?

Linda Pastan, “Mosaic” from PM/AM: New and Selected Poems (New York: W. W. Norton & Company, 1982). Copyright © 1982 by Linda Pastan. 

Tuesday, May 13, 2014

Սիլվա Կապուտիկյան։ Հայրեն

Ափսոս, ա՜խ, հազա՜ր ափսոս
Իմ կարոտ-կարոտ աչքերին,
Իմ արցունք-արցունք խոսքերին,
Ծով թափած իմ ծով-ծով սիրուն,
Ափսոս, ա՜խ, հազա՜ր ափսոս։

Իմ փշուր-փշուր ժողոված,
Իմ հատիկ-հատիկ կողոված,
Թանկ գտած՝ էժան կորցրած
Երազին՝ փշրվա՜ծ մի օրում
Ափսոս, ա՜խ, հազա՜ր ափսոս…


Սիլվա Կապուտիկյան, Դեպի խորքը լեռան, «Հայաստան» Հրատարակչություն, Երեվան, 1972



Sunday, May 11, 2014

ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ՇԻՐԱԶ: Մայրս

Մեր հույսի դուրն է մայրս,
Մեր տան մատուռն է մայրս,
Մեր օրորոցն է մայրս, Մեր տան ամրոցն է մայրս
Մեր հերն ու մերն է մայրս,
Մեր ճորտն ու տերն է մայրս,
Մեր տան անտունն է մայրս,
Մեր արծվաբունն է մայրս,
Մեր տան ծառան է մայրս,
Մեր տան արքան է մայրս,
Մեր տան անճարն է մայրս,
Մեր դեղ ու ճարն է մայրս,
Մեր տան աղբյուրն է մայրս,
Մեր ծարավ քույրն է մայրս,
Մեր տան անքունն է մայրս,
Մեր անուշ քունն է մայրս,
Մեր տան ճրագն է մայրս,
Մեր արեգակն է մայրս:
Մայրս, մեր հացն է մայրս,

Մեր տան աստվածն է մայրս

My Mother
 
My mother -- gate to our hopes,
She is the chapel of our homes,
She is our cradle, my mother,
The fort of our home, my mother,
My mother is both mother and father,
She is both slave and master,
She is the homeless of our home,
She is the nest of eagles, my mother,
She is the house-maid of our home,
And the sovereign of our house,
Although helpless, my mother,
She is both salve, balm, and healer,
My mother, the fountain of our house
And the parched, thirsty sister,
Sleepless guardian, my mother
And our sweet sleep and slumber,
She is the lit candle, ever bright,
My mother is the sun, font of light.
 
………………….. Hovhanes Shiraz
Translated by Tatul Sonentz 

Friday, May 09, 2014

Albert Kapikian: TRYSTS

          "I wait for you still,

                    as if you could arrive"

                   "You Have Not Died "
                    Vahan Derian


  1

The trees are wombs of wind and sound
that find me poised this hour
to rip out a—

I love you i am falling
from these hills searching meadows
for your–

I thought i saw you this evening
it was just dark
the mountains brief
the cool air gathering
in pools of wind
we might run

from



    2

Here we are and here
we will bury our hearts
here at last we will fail
so gently so desirably fail into one another
into the land into the sound of the land
that is the sound of our–

I want to know how to make a moon for this rain
a full wound to drench the sky with
and patch above the–

When we work ourselves into the ground
it will be like love first love we will take our hands and shoulders
and thighs into a juxtaposition that is nothing if not

fatal



    3

The street darkens no light left
to seal in its corners
and fit about its–

We have not yet found
the land that we will leave
to find

home

My hands are failing
softly down your hair
it is winter there tonight it is wind
the deep sparrows failing softly down the wind
down the brief wound of land
that makes our




    4

grave



This poem first appeared on the Literary Groong website

Thursday, May 08, 2014

Leonardo Alishan: Anniversary Poem (For Neli)



Leonard Alishan (1951-2005)



Plucking petals is a sin.
Listen to my song, my love,
though I sing it silently;
though I sing it 
through the tired blackbirds
nesting in my eyes.

Like gold dust
settling at the bottom of the pan,
your love has settled
in my bones
and blood.

This love, buried under
sixteen generations of red ripe apples
and sixteen layers of golden leaves,
is a treasure,
the gold of a bygone era
that lives in its coins.

I love you
though the narrow pass of my throat
grows increasingly dangerous
for a caravan of words.
Words reach your ears
pillaged and plundered,
cut off from the rest,
making no sense.
Accept the nonsense
with extended arms,
palm tree,
well of clean water,
safe shade.

When I lived
on a small unchartered island
in an unsailed sea,
I saw you in the sun
stitching the leaves of the palm tree
to the white clouds
with golden needles,
keeping my island afloat.
And I love
your life imbued Armenian fingers
wheat scented
and sun burned
but finer than the long thin tail
of a small tropical fish.

Plucking petals is a sin.
Take the flower, my love,
and smell my love song
from a kiss.

This poem has appeared in RAFT

Տարեդարձի Քերթուած
                                  Նէլիին

Թերթերը պոկելը մեղք է։
Լսէ՛ իմ երգս, սէ՛րս,
թէեւ երգս լուռ է.
թէեւ կþերգեմ զայն
աչքերուս մէջ բոյն դրած
սեւ թռչուններուն ընդմէջէն։

Տապակին յատակը նստած
ոսկէփոշիի նման
սէրդ է նստած
ոսկորներուս եւ
արեանս մէջ։

Այս սէրը, թաղուած
հասուն կարմիր խնձորներու
տասնըվեց սերունդներու
եւ ոսկէ տերեւներու տանըվեց
խաւերու տակ
գանձ մըն է --
անցած օրերու ոսկին՝
որ կþապրի իր ստակներով։

Կը սիրեմ քեզ,
թէեւ նեղ անցքը իմ կոկորդիս
երթալով վտանգաւոր կը դառնայ

բառերու կարաւանի մը։
Բառեր կը հասնին ականջներուդ
կողոպտուած եւ աւարուած,
պոկուած մնացածէն
անիմաստ դարձած։
Ընդունէ՛ անմտութիւնը
բաց թեւերով --
արմաւենի,
ջինջ ջուրի հոր,
ապահով շուք։

Երբ կþապրէի
փոքր անծանօթ կղզզիի մը վրայ
անծանօթ ծովու մը մէջ,
տեսայ քեզ արեւին մէջ
կարելդ արմաւենիին տերեւները
սպիտակ ամպերուն
ոսկիէ ասեղով
կղսիս ալեծածան պահելով։
Եւ կը սիրեմ
քու կենարար, ցորեն բուրող
եւ արեւահար
հայու մատները,
աւելի նուրբ քան երկար, նիհար
պոչը փոքր արեւադարձային ձուկին։

Թերթերը պոկելը մեղք է։
Ա՛ռ ծաղիկը, սէ՛րս,
եւ հոտոտա՛ համբոյրէ մը եկած
սիրոյ երգս։


......................Լէոնարտօ Ալիշան
Թարգմանեց՝ Թաթուլ Սոնենց